Εορτασμός 28ης Οκτωβρίου 2018

Λεπτομέρειες: COM_CONTENT_PUBLISHED_DATE_ON; Συντάχθηκε από τον/την Φανιάδης Ευστάθιος; Προβολές: 538

Στο πλαίσιο των καθιερωμένων εκδηλώσεων για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του 2ου Γενικού Λυκείου Κατερίνης μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση η οποία περιελάμβανε δύο μέρη: α) τη Γιορτή της Σημαίας και β) τον εορτασμό του έπους του ’40.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με την ανάγνωση του Πρακτικού για τον ορισμό σημαιοφόρου και παραστατών. Η παράδοση της σημαίας έγινε σε πνεύμα εθνικής υπερηφάνειας και συγκίνησης από τον διευθυντή του σχολείου κ. Παναγιώτη Αλεκάκη, ο οποίος ανέφερε τα παρακάτω:

«κκ. συνάδελφοι - αγαπητοί μαθητές,

Έχω την τιμή να κρατώ στα χέρια μου το σύμβολο της πατρίδας μας, την ελληνική σημαία. Σύμβολο που εκφράζει τη συλλογική μας μνήμη και επιβεβαιώνει την πολιτισμική μας επιβίωση. Στο αντίκρισμά της αναπλάθουμε το ηρωικό μας παρελθόν, προβληματιζόμαστε για το παρόν και το μέλλον. Είναι δεδομένο σύμβολο του ηρωισμού μας, καθώς καθαγιάστηκε σε χιλιάδες μάχες και προκαλεί ρίγη συγκίνησης η έπαρσή της σε σχολεία, σε πλατείες, σε στάδια, σε φρούρια και η αποτύπωσή της στα μαχητικά αεροσκάφη. Είναι το σύμβολο της λευτεριάς που κερδήθηκε με αίμα. Είναι αυτή που τονώνει την εθνική μας συνείδηση δημιουργώντας αντισώματα απέναντι σε κάθε εχθρό. Συμβολίζει πάνω απ’ όλα τη βαθιά παιδεία που πρέπει να έχουμε σε αυτόν τον τόπο.

Ελληνόπουλα,

Προσηλώστε το βλέμμα σας στη σημαία με ευλάβεια, γιατί συμβολίζει τους πόθους μας και τις επιδιώξεις μας, τις αυτοθυσίες και τους αγώνες του λαού μας. Κοιτάξτε την με αγάπη και αφοσίωση, γιατί συμβολίζει ό τι πέρασε, ό τι ζούμε και ό τι θα έρθει. Συμβολίζει τις μνήμες αυτών που έφυγαν, τα όνειρα και το χρέος όλων των παρόντων και εκείνων που θα ’ρθουν. Παίρνοντας θέση κάτω από τον τίμιο Σταυρό της, φροντίστε με την επιμέλεια και με την αρετή σας να αναδειχθείτε άξια τέκνα της πατρίδας μας και μελλοντικοί φρουροί της τιμής και δόξας του ελληνικού έθνους. Όταν ενηλικιωθείτε, θα ορκιστείτε να μην την εγκαταλείπετε ποτέ και να θυσιάζετε ακόμη και τη ζωή σας υπερασπίζοντάς την.

Ως νέα γενιά αντιτάξτε στο εθνικό μας παρελθόν ένα ισάξιο ή και καλύτερο παρόν και μέλλον με όλη τη φλόγα που έχετε μέσα σας, με όλες τις ψυχικές και σωματικές δυνάμεις σας. Εσείς στην εποχή μας μπορεί να νιώθετε ότι είστε ελεύθεροι χωρίς ορατό εχθρό, αλλά να γνωρίζετε ότι οι κίνδυνοι παραμονεύουν και ο εχθρός φορά προσωπεία και μας διαβρώνει. Η σύγχρονη απειλή είναι η πνευματική νωθρότητα, η απληστία, η νοοτροπία του ωχαδερφισμού, η άνευ όρων υποχωρητικότητα, η απώλεια της ιστορικής μας μνήμης. Είναι χρέος σας, εσείς που είστε η νέα γενιά των Ελλήνων, να μην παρασυρθείτε και να πορευθείτε στο δρόμο τον καλό με οδηγό την αρετή και τις άλλες αξίες του έθνους μας.

Αγαπητή σημαιοφόρε του σχολείου μας,

Παραδίδοντάς σου τη σημαία, σε συγχαίρω για την επίδοσή σου που σου έδωσε τη δυνατότητα να υψώσεις το εθνικό μας σύμβολο. Στο πρόσωπό σου ατενίζω κάθε μαθητή που ξέρει να μάχεται και να επιβραβεύεται, κάθε νέο που αποτελεί πρότυπο για μίμηση. Θυμίζω τα λόγια του Θουκυδίδη: «όπου ορίζονται μέγιστα βραβεία αρετής, εκεί και άριστοι πολίτες οικούν την πόλη». Είναι χρήσιμο να υπάρχει ευγενής άμιλλα μεταξύ σας, γιατί αυτή αναδεικνύει τους άριστους. Είναι όμως καλύτερη η συλλογική συνεχής εγρήγορση απέναντι στην κοινωνία που σας ανατρέφει και ο σεβασμός στους θεσμούς της. Παραδίνοντάς σου τη σημαία σημαίνει ότι η πατρίδα περνάει από τα δικά μας στα δικά σας χέρια με την ευχή αλλά και την πίστη ότι θα είναι άξια.».

Στο Πρακτικό που διαβάστηκε ενώπιον μαθητών και καθηγητών αναφέρεται: Με απόφασή του ο Σύλλογος διδασκόντων έχοντας υπόψη του την κείμενη νομοθεσία ορίζει ως σημαιοφόρο του σχολείου για όλες τις παρελάσεις του σχολικού έτους 2018-2019 την μαθήτρια της Γ΄τάξης Δαφερέρα Βαλεντίνη με γενικό βαθμό «Άριστα» 20. Από τη Γ΄ τάξη ορίζει παραστάτες την μαθήτρια Νατσιοπούλου Ευαγγελία με γενικό βαθμό «Άριστα» 19,8 και την μαθήτρια Χατζηκωνσταντίνου Χαραλαμπία Μαρία με γενικό βαθμό «Άριστα» 19,6 για όλες τις παρελάσεις του σχολικού έτους 2018-2019. Από τη Β΄ τάξη ορίζει παραστάτες την Ορμένι Αγγελική με γενικό βαθμό «Άριστα» 19,9 για την παρέλαση της 16^ης Οκτωβρίου και της 28^ης Οκτωβρίου καθώς και για τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών, τον μαθητή Στρίμπα Νικόλαο με γενικό βαθμό «Άριστα» 19,9 για την παρέλαση της 16^ηςΟκτωβρίου και της 25^ης Μαρτίου καθώς και για τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών και την μαθήτρια Μπαντόλα Άνναμε γενικό βαθμό «Άριστα» 19,9 για την παρέλαση της 28^ης Οκτωβρίου και την παρέλαση της 25^ης Μαρτίου. Από την Α΄ τάξη ορίζει παραστάτες με γενικό βαθμό «Άριστα» 20 τους μαθητές Κραγιοπούλου Παναγιώτα για την παρέλαση της 16^ης Οκτωβρίου, Τζανιδάκη Γεωργία για την παρέλαση της 28^ης Οκτωβρίου, Χαριτίδου ΕλένηΝικολέττα για τη γιορτή των Τριών Ιεραρχών και Καραγιαννίδου Χαρίκλεια την παρέλαση της 25^ης Μαρτίου.

Πριν την έναρξη του εορταστικού προγράμματος η υπεύθυνη καθηγήτρια για την οργάνωση και παρουσίαση του κ. Αναγνώστη Δημητρούλα ανέφερε τα εξής:

«Επέτειος του ΟΧΙ, επέτειος της αρχής του πολέμου... «εμείς οι Έλληνες γιορτάζουμε την αρχή του πολέμου...», «οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες...», «οι Ελληνίδες ως άλλες Σπαρτιάτισσες έστελναν τα παιδιά τους στον πόλεμο με την ευχή: ἤ τάν ἤ ἐπί τᾶς»... αυτά και άλλα παρόμοια είθισται να λέγονται με την ευκαιρία των επετείων και στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων! Και κάπως έτσι, με λυρική έξαρση, συνηθίσαμε να ωραιοποιούμε τη φρίκη του πολέμου, που ως Κίρκη μεταμορφώνει τον άνθρωπο σε κτήνος.

Ο πόλεμος δεν είναι παιχνίδι, ούτε έχει στάδια και κλίμακες, ούτε ηθική, ούτε μέση οδό, ούτε θα μπορέσει ποτέ να παρουσιαστεί εξευγενισμένα, επειδή είναι ο φόβος που φορά τον μανδύα του θάρρους και της αυθάδειας και κατέχει και τον πυρήνα και τα άκρα της απόλυτης βαναυσότητας και αναλγησίας και επειδή δεν υπάρχει δόξα στον πόλεμο που να αξίζει το αίμα που κοστίζει, ούτε βέβαια υπάρχει σημαία αρκετά μεγάλη για να καλύψει τη ντροπή τού να σκοτώνεις αθώους ανθρώπους, επιβάλλεται να δούμε τις δύο διαστάσεις της επετείου: την πρώτη που αναφέρεται στο τότε, στο παρελθόν, και τη δεύτερη στο τώρα και στο μέλλον. Έτσι τιμώντας τους ήρωες του παρελθόντος οφείλουμε να αντλήσουμε διδάγματα χρήσιμα για το παρόν και το μέλλον.

Απ’ ό,τι φαίνεται δε μαθαίνουμε από την ιστορία. Και δεν μαθαίνουμε, γιατί δεν την γνωρίζουμε, αλλά προτιμάμε να οχυρωνόμαστε πίσω από την προκατάληψη, τον φανατισμό, τη μισαλλοδοξία..., τις προαιώνιες έχθρες.

Χρειάζεται να «ξαναδιαβάσουμε» την ιστορία μας. Να δούμε τις νίκες και τις ήττες τής ανθρωπιάς και της ελευθερίας και να θέσουμε τους όρους εκείνους που θα συμβάλουν σε ένα ευτυχισμένο μέλλον για την ανθρωπότητα. Η 28^η Οκτωβρίου δεν είναι μια επέτειος για να κάνουμε μια τυπική και βαρετή σχολική γιορτή, ούτε ευκαιρία για γενικές και αόριστες θριαμβολογίες. Είναι ευκαιρία για περισυλλογή και προβληματισμό, ώρα να στοχαστούμε για τον εαυτό μας και τον διπλανό μας, για την Ελλάδα και τον κόσμο. Κι ας έχουμε στο νου μας πως ο μόνος τρόπος να κερδίσουμε τον επόμενο πόλεμο είναι να τον εμποδίσουμε να συμβεί!

Τα υπόλοιπα θα τα πούμε ...τραγουδιστά!

Ευχαριστώ πολύ όλα τα παιδιά που διέθεσαν με ευχαρίστηση τον χρόνο τους... (χορωδία, ορχήστρα, ερασιτέχνες ηθοποιούς, ...), τους συναδέλφους που βοήθησαν ή δε δυσανασχέτησαν για την απουσία των μαθητών από το μάθημά τους.

Κρίνετέ μας με επιείκεια!»

Η έναρξη του πολέμου, η αθρόα προσέλευση των εφέδρων στις μονάδες τους με κάθε μέσον, σκηνές από τη χιονισμένη Πίνδο, τις γυναίκες της Πίνδου, η γερμανική κατοχή, η κατοχική πείνα, οι εκτελέσεις αμάχων από τους Γερμανούς και άλλα θέματα σχετικά με το έπος εφέτος δόθηκαν με έναν ξεχωριστό τρόπο, δηλαδή με κάθε είδους τραγούδια, δημοτικά, ρεμπέτικα, λαϊκά, έντεχνα και άλλα. Η έρευνα και η επιλογή των παραπάνω απαιτούσε πολλές ώρες «δουλειάς» από την υπεύθυνη καθηγήτρια, αλλά σίγουρα έδωσε την αφορμή και στους καθηγητές και στους μαθητές του σχολείου να ερευνήσουμε και μόνοι μας το θέμα, γιατί είναι σχεδόν ανεξάντλητο.

Η γιορτή πλαισιώθηκε και με τραγούδια εγκωμιαστικά του έπους του ’40 από τη σχολική ορχήστρα και χορωδία.

Οι συμμετέχουσες μαθήτριες και οι συμμετέχοντες μαθητές αναφέρονται παρακάτω: